วันพฤหัสบดีที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2550

ความเป็นมาคร่าวๆและเบาบาง



อืมจำความได้ปุ๊บก็รู้แล้วว่ามีชื่อที่ใช้ประจำให้ครอบครัวเรียกรับใช้ว่า "ปุ๊" แล้วหลังจากนั้นก็ค่อยๆมีชื่อที่สองสามตามมาเรื่อยๆแล้วแต่อารมณ์ของสมาชิกในครอบครัวจะบรรเจิดให้

บ้านหลังแรกอยู่แถวร.พศิริราช กรมอู่ทหารเรือ วังหลัง วัดระฆัง ถนนอรุณอัมรินทร์จะเป็นถนนสู่อารามหลวงวัดอรุณราชวราราม และสถานที่สำคัญอีกแยะเลย ก็เลยได้มีโอกาสชื่นชมพระบารมีของในหลวงของเราอยู่หลายครั้ง หากอยากจะดูราชพิธีแห่เรือ ก็วิ่งไปเลยท่าน้ำวังหลัง อยากดูพลุในวันสำคัญ ก็รีบวิ่งไปอยู่ดาดฟ้า โห ยิ่งพลุจากสนามหลวง กรมอู่ เสียงดังปึงปังกระทบตึก ร.พ ศิริราช "เราจำได้ โอ้โห้ฟังแล้วคึกคักจัง ถ้าให้เปรียบบรรยากาศความรู้สึกของความครึกครื้นเหมือนกัน เด็กสาวที่อยู่ในงานวัดที่มีชิงช้าสวรรค์ ปืนลม สายไหมปั่น อ้อลืมบอกไปอีกอย่างว่า สมัยนั้นอ่ะน๊ะ พอถึงวันเกิดในหลวงถนนเส้นสะพานปิ่นเกล้า สนามหลวง จะถูกปิดเป็นถนนคนเดินแล้วก็จะมีงานให้พ่อค้าแม่ค้ามาขายตลอดสาย มีติดไฟระย้าตลอดเส้นถนน สวยมากกกกกก (อยากนั่งไทม์แมชชีนกลับไปวันนั้นจัง)

1 ความคิดเห็น:

CookingForHope กล่าวว่า...

ตกลงแกเกิดสมัย ร 4 เหรอเนี่ย...แต่ตอนพวกเราเด็กๆเนี่ยดีนะ เต็มไปด้วยความทรงจำดีๆ ทุกอย่างดูสนุกไปหมดเลย ...บ้านเราอยู่ไม่ไกลกันมาก เราว่าดีนะมีวัด มีวัฒนธรรมดี